تعبیه یک چشم الکترونیک روی اتوبوس ها برای تشخیص دوچرخه سواران در شهر Bristol انگستان
افزایش مرگ و میر دوچرخه سواران بر اثر تصادف با وسایل نقلیه بزرگ، در ماه های اخیر در کشور انگلیس اعتماد به نفس دوچرخه سواران را کاهش داده و بسیاری از دوچرخه سواران عصبی به استفاده دوباره از اتومبیل روی آورده اند.
بررسی ها در سال 2014 توسط روزنامه گاردین نشان می دهد، رانندگی خطرناک، مهمترین عامل بازدارنده دوچرخه سواری همراه با عواملی همچون طراحی نامناسب جاده، کمبود زیرساخت ها و ترس از تصادف می باشند.
مقامات می دانند که برای کاهش ترافیک، آلودگی هوا و بیماری های مرتبط با آلودگی، باید افراد بیشتری به دوچرخه سواری روی آورند و آنها نقش کلیدی ای را در ایمنی دوچرخه سواران و مبارزه با ترس ناشی از تصادف با دوچرخه برعهده دارند. بخشی از این موارد از طریق اقدامات آموزشی مانند ابتکار «مبادله مکانها» توسط پلیس کلانشهر به وجود می آید که به دوچرخه سواران فرصت می دهد تا بدانند دیدن آنها توسط رانندگان کامیون چقدر سخت و دشوار است و همینطور این طرح رانندگان کامیون را برای دوچرخه سواری در شهر تشویق می کند.
رویکرد شهر Bristol
در دو سال گذشته سیستم تشخیص دوچرخه سواران در اتوبوس های شهر Bristol در کشور انگلیس اجرا گردیده است. این سیستم در وسایل نقلیه ای اجرا گردیده است که در مسیرهای با چگالی بالای دوچرخه در حال حرکت هستند.
بریستول به عنوان نخستین شهر دوچرخه سواری انگلیس تعیین شده است و شورای شهر بریستول می خواهد از بروز این حوادث برای دوچرخه سواران پیشگیری نمایند و به تهدید درک شده دوچرخه سواران پاسخ دهند. این ابتکار به طور گسترده در مطبوعات ملی، محلی و دوچرخه سواری گزارش شده است.
سیستم
این سیستم فقط در مورد بررسی نقطه کور نیست و حتی رانندگان را از اضافه بارشان مطلع می سازد. بنابراین سیستم برای تهیه و شناسایی و ارزیابی تهدید به کار می رود و هشدار به راننده را تا حد ممکن به صورت مختصر توصیف می کند. این سیستم به طور همزمان از سنسورهای رادار و بینایی برای شناسایی یک دوچرخه سوار در گوشه و کنار وسیله نقلیه استفاده می کند. نکته جالب در این سیستم دقت 98 درصدی آن برای تشخیص دوچرخه سواران می باشد.
هنگامی که یک دوچرخه سوار تشخیص داده می شود، سیستم یک هشدار صوتی مختصر، به راننده ارسال می کند. تصاویر هم در این سیستم برای تجزیه و تحلیل بعدی ضبط شده و با استفاده از GPS و تایمر زمان برچسب گذاری می شوند. در صورت تصادف، یک حلقه ویدئوی 10 ثانیه ای نیز ثبت می شود. این سیستم به صاحبان ناوگان و برنامه ریزان حمل و نقل اجازه می دهد تا مسائلی را که ممکن است نیاز به آگاهی بیشتر راننده، آموزش فردی راننده یا سازگاری های زیربنایی داشته باشد، شناسایی کنند.